Zespół Szkolno-Przedszkolny w Legnickim Polu

I pewnie każdy miewa też momenty w życiu, w których czuje, że hasła te są dla innych, silniejszych, bardziej energicznych, pewnych siebie. Każdy miewa krótsze momenty, ale też dłuższe okresy, w których nam się po prostu nie chce… Nie chce się robić konkretnej rzeczy (np. uczyć), a nierzadko nie chce się robić nic.

Jak pokonać ten stan? Czy w ogóle warto?

Po pierwsze – zadaj sobie pytanie, czy nie chce ci się tylko czasem, czy nie chce ci się stale? Oraz czy niechęć dotyczy konkretnych czynności, czy właściwie na nic nie masz ochoty?

Po zadaniu sobie tych pytań mamy kilka wariantów odpowiedzi:

• Jeśli nie chce ci się tylko czasem, to nie ma się czym martwić, niezależnie od tego czy tracisz motywację do konkretnych czynności czy do każdej aktywności. Może to po prostu być znak, że potrzebujesz odpoczynku i warto wtedy o niego zadbać, nabierając sił i jednocześnie chęci na kolejne wyzwania.

• Jeśli nie chce ci się nic i to praktycznie stale, to najlepiej będzie, jeśli powiesz o tym komuś zaufanemu. Może przydatna będzie konsultacja ze specjalistą. Może się okazać, że jest to problem niemożliwy do przezwyciężenia samemu. Nie bój się, ani nie wstydź prosić o pomoc.

• Jeśli borykasz się z często powracającą niechęcią do wybranych czynności, to możesz spróbować pewnej strategii.

(Dla przykładu przyjmijmy, że staramy się przezwyciężyć brak motywacji do nauki)

1. Znajdź spokojny czas i miejsce – warunki dobre do przemyśleń, możesz wziąć kartkę i notować. Wypunktuj wszystkie powody, dla których się uczysz (lub powinieneś to robić). Zapisz wszystko, co przyjdzie ci do głowy (np. żeby mieć dobre oceny, żeby zdać egzamin, żeby rodzice byli zadowoleni, żeby nauczyciel był zadowolony, żeby dostać obiecaną nagrodę itp.)

2. Zastanów się, które powody, inaczej mówiąc – motywy są zewnętrzne (to te, w których działasz ze względu na kogoś lub coś), a które wewnętrzne (czyli te, w których działasz ze względu na siebie). Np. nauka dla ocen – to motywacja zewnętrzna, podobnie jak uczenie się, aby zadowolić rodziców czy nauczycieli.

Przykłady motywacji wewnętrznej to raczej hasła: „Uczę się, żeby być mądrym”, „Uczę się, żeby kiedyś zdobyć wymarzony zawód”, „Uczę się, żeby rozwijać swój potencjał intelektualny”. Innymi słowy, jeśli widzisz swój osobisty zysk albo korzyść z uczenia się, to znaczy, że masz motywację wewnętrzną.

3. Jeśli okaże się, że motywów zewnętrznych jest więcej, to pierwszym Twoim zadaniem jest zmiana tych proporcji – po prostu musisz znaleźć więcej osobistych korzyści z uczenia się. Zwyczajnie je wymyśl. Przekonaj sam siebie, że warto i dlaczego warto się uczyć. Będą to jednocześnie Twoje cele, np. „Będę mądrym człowiekiem”, „Będę mieć ciekawą i satysfakcjonującą pracę”, „Ludzie będą się liczyć z moim zdaniem”…

Tu przyszedł czas na przedstawienie bardzo ważnej zasady, która brzmi:

Tylko motywacja wewnętrzna skutecznie mobilizuje nas do działania.

Dlatego zadbanie o nią to konieczny warunek sukcesu.

Najlepiej będzie, jeśli swój główny cel zapiszesz starannie, a nawet ozdobisz odpowiednimi rysunkami i powiesisz sobie nad biurkiem, w miejscu, w którym się uczysz. Ten plakat będzie Ci przypominał w chwilach zwątpienia po co cały ten wysiłek.

4. Gdy uda się już wzbudzić w sobie motywację wewnętrzną, dalej pójdzie już z górki. Trzeba już tylko przygotować sobie plan działania i starać się konsekwentnie go realizować (jeśli chodzi o naukę, to o szczegółowych strategiach poczytać możesz w innym artykule na naszej szkolnej stronie)

Nie zapomnij tylko że nawet mimo silnej wewnętrznej motywacji i skrupulatnie opracowanego planu każdy potrzebuje również odpoczynku, odprężenia i czasu dla siebie, dlatego nie miej do siebie pretensji jeśli czasem odpuścisz, odłożysz plan i podarujesz sobie czas na regenerację i nabranie sił. Jeśli jednak okazałoby się, że w takich sytuacjach dręczy cię poczucie winy, to… odpoczynek po prostu wpisz w swój plan. On jest tak samo ważnym warunkiem dojścia do celu, jak wszystkie działania i wysiłki, które podejmiesz na tej drodze.

Powodzenia!